Göz rengi emsal olabilir lakin parmak izleri asla teğe bir tutmaz. Üstelik tek yumurta ikizleri bile kendi imzalarını taşır. Uzmanlara nazaran iki parmak izinin büsbütün birebir çıkma ihtimali çok düşük. Hesaplamalara nazaran milyarlarca ihtimalden biri. Pekala, bu ayrıntının bilimsel olarak nedeni ne?
Federal Araştırma Ofisi bugün parmak izlerini temel desenlere ayırıyor. Birtakım parmaklar bu kümelerden birden fazlasının karışmış halini taşıyor. Her küme kendi içinde farklılaşmaya devam ediyor. Bu nedenle birebir kategoriye giren iki parmak izi bile birbirine çok uzak kalıyor. Gelelim asıl soruya. Tıpatıp tıpkı DNA’ya sahip tek yumurta ikizlerinde bile bu farklılık nasıl ortaya çıkıyor?
Fetüs büyürken cilt katmanları karşılaşır ve birleşir. Parmak uçlarında ince çizgiler oluşmaya başlar. Bu süreç başından sonuna kadar çok hassas olur. Hücrelerin çalışma suratı ve parmakların genişleme biçimi şahıstan bireye değişir. Hatta rahimdeki pozisyon bile tesirli olabilir. Bebeğin elleri göbek kordonuna ya da rahim duvarına temas ediyorsa parmak uçlarında fark yaratabiliyor.
Bebeklerin aldığı besinler, bedendeki sıvı ölçüsü, hatta ellerin büyüme ritmi bile bu desenleri şekillendiriyor. Parmak izleri hamileliğin ortasında tamamlanıyor ve o andan sonra büyük bir yanık ya da yara olmadıkça ömür uzunluğu değişmiyor. Bu yüzden tıpkı DNA’ya sahip kardeşler bile el iziyle basitçe ayırt ediliyor.
Bilim dünyası bu sürecin genetik tarafını da mercek altında tutuyor. Son yıllarda yapılan araştırmalarda üç farklı hücresel sinyal sistemi öne çıkıyor. Bu sinyaller ciltteki desenlerin nerede ağırlaşacağını belirliyor. Kimileri çizgilerin oluşumunu hızlandırıyor. Kimileri büyümeyi yumuşatıyor. Bir öteki sistem ise çizgilerin ortasındaki uzaklığı belirliyor. Elhasıl genler temel planı çiziyor. Ancak sonuç anne karnındaki mikro etkenlere nazaran büsbütün kişiselleşiyor.
Bu nedenle parmak izleri hem biyolojik hem çevresel bir mucize. Tekrarlanması çok güç. Taklit edilmesi ise neredeyse imkansız. Bütün bu karmaşık sürecin sonunda herkesin kendi imzası ortaya çıkıyor. Dünyaya gelen her birey kendine ilişkin eşsiz bir iz taşıyor. Bugün parmak izleri güvenlik teknolojilerinden isimli tıbba kadar pek çok alanda hayat kurtaran delillere sahip.
İnsanın genetik mirası güçlü bir başlangıç yaratıyor. Lakin dünyaya gelmeden evvel bile kendi farkını oluşturmaya başlıyor. Bu yüzden tek yumurta ikizleri birbirine çok benzese hiçbir vakit tıpkı olmuyor. Vücudumuz düşündüğümüzden daha yaratıcı. Hücreler kendi ritminde ilerliyor ve çok küçük farklar hayat boyunca silinmeyen imzalar bırakıyor.
Sonuçta kim olduğumuzu anlatan pek çok ayrıntı var. Sesimiz, yürüyüşümüz, bakışımız her şeyi değiştirebiliyor. Fakat hepsinin içinde en kapalı ve en net işaret parmak uçlarımızda gizli. İki kişinin tıpkı olması teoride mümkün. Pratikte ise tabiat kendi kuralını işletiyor ve herkese başka bir öykü yazıyor.
Yorum Yap