Kısa vakitte dünyaca üne kavuşan Zade Dirani, Doğu ve Batı’nın müzikal geleneklerini tıpkı potada eriten müziğiyle yalnızca hislere değil, kimliklere de sesleniyor. Dirani, “Müzikte temel olanın, seçimde ve icrada dürüstlük olduğuna inanıyorum. Şayet performansınızda samimiyseniz, beşerler bunu hisseder” diyor
Esra Kara – Ürdün doğumlu piyanist ve bestekar Zade Dirani, klasik müzik altyapısını tanınan anlatılarla buluşturan ve son devirde dünya sahnelerinde ismini sıkça duyduğumuz çok istikametli bir sanatçı. Doğu ve Batı’nın müzikal geleneklerini birebir potada eriten müziğiyle yalnızca hislere değil, kimliklere de sesleniyor. Birebir vakitte UNICEF Uygun Niyet Elçisi. Bu manada yürüttüğü toplumsal sorumluluk projeleriyle de tanınan Dirani, sahne performanslarındaki güçlü gücü ve milletlerarası etkileşimli yaklaşımıyla dikkat çekiyor. Sanat hayatına ve üretim sürecine dair sorularımızı içtenlikle yanıtlayan Dirani ile müziğin kozmik lisanı, yaratıcılık süreci ve barışa katkısı üzerine konuştuk.
■ Müziğiniz farklı kültürlerden enstrümanları harmanlayarak hem lokal hem kozmik motifler taşıyor. Bu özgün füzyonu inşa etme ilhamını nereden aldınız?
Ürdün’de büyürken dünyanın farklı yerlerinden — bilhassa Lübnan, ABD, Birleşik Krallık ve Fransa’dan — müzikler dinledim. Bu erken devirler, müzikal zevkimin DNA’sını oluşturdu. Müziğim, tüm bu kültürlere duyduğum derin hayranlıkla birlikte pop müziğe olan sevgimi de yansıtıyor.
■ Mesleğiniz boyunca Doğu ve Batı’nın anlatı geleneklerini bir ortaya getirdiniz… Pekala müziğinizde bu etkileşimi nasıl tanımlarsınız? Bir öykü anlatıcısı olarak, müzikal lisanınız nasıl evrildi?
Bence müziğim daima tıpkı kaldı. İçimden geleni, bana bir şey anlatan ve öykümü lisana getiren şeyleri çalıyorum. Müzikte temel olanın, seçimde ve icrada dürüstlük olduğuna inanıyorum. Şayet performansınızda samimiyseniz, beşerler bunu hisseder. Müziğin içinden geçen çok ince bir güçtür bu. Ben Doğu’yu da Batı’yı da seviyorum. Ruhum Doğu’ya, zihnim Batı’ya ilişkin diyebilirim.
■ Klasik müzik eğitiminizden de bahsedelim. O da size güçlü bir teknik altyapı kazandırdı. Bestelerinizde bu disiplini nerede muhafazayı, nerede özgürleşmeyi seçiyorsunuz?
Güçlü bir klasik eğitimle gelen teknik bilgiye sahip olmak hoş bir şey ancak bazen yalnızca kalbinin sesini dinleyip içgüdülerinle çalmak da büyük bir keyif. İşleri karmaşıklaştırmaya gerek yok. En âlâ şeyler birden fazla vakit en sade olanlardır ve sadelik başlı başına bir zarafet biçimidir. Ben çaldığım şeyleri teorize etmem; yalnızca hislerime güvenir ve onlarla ilerlerim.
■ Birebir vakitte UNICEF Güzel Niyet Elçisi’siniz. Bu rol müziğinizi nasıl şekillendiriyor? Müzik ve barış ortasında nasıl bir bağ görüyorsunuz?
Müziğin insanları bir ortaya getirme gücü olduğuna sahiden inanmak istiyorum. Müziğin insaniliği bize hepimizin özünde tıpkı olduğumuzu hatırlatıyor; aramızdaki tüm ayrımlar yapay ve süreksiz.
‘Sahneye çıkmakta derin bir terapötik yön var’
■ Konserinize gelenler sizi sahnede canlı izlemenin dijitalden dinlemekten çok farklı bir tecrübe olduğunu çabucak fark ediyor. Canlı performanslarınızı özel kılan nedir? Bir konserin atmosferini ve duygusal gücünü nasıl kuruyorsunuz?
Sahneye her çıktığımda kendimin en uygununu vermeye çalışıyorum. Bu her vakit arkadaşlarla bir buluşma üzere hissettiriyor ve eğlenceli oluyor. Ayrıyeten sahneye çıkmakta derin bir terapötik istikamet var; güzelleştirici bir tarafı mevcut. Hepimiz birlikteyiz; müziği, enerjiyi ve sevinçli anları paylaşıyoruz. Sahnede olmayı seviyorum zira piyano çalarken çok kırılgan ve hiçbir maske olmadan büsbütün açıksınız.
Yorum Yap