Global ısınma, deniz düzeyinin yükselmesi ve insan kaynaklı tahribat, UNESCO Dünya Mirası listesinde yer alan birçok kültürel ve doğal alanı tehdit ediyor. Bilim beşerlerine nazaran 2050 yılına kadar kimi miras alanları büsbütün yok olma riskiyle karşı karşıya.
Bu eşsiz hoşluktaki yerler, 2050’ye kadar geri dönülemez hasar alma riski taşıyor…
UNESCO’nun ve çeşitli etraf araştırma kuruluşlarının raporları, iklim krizinin tesirlerinin artık geri döndürülemez bir noktaya yaklaştığını ortaya koyuyor.
Özellikle buzullar, mercan resifleri ve kıyı bölgelerinde yer alan tarihi alanlar, süratle ziyan görüyor.
2050 yılına kadar bu alanların bir kısmının kalıcı formda değişmesi, hatta büsbütün yok olması bekleniyor.
Bu durum yalnızca doğal hoşlukları değil, kültürel mirası, lokal halkın geçimini ve dünya tarihinin canlı şahitlerini da tehlikeye atıyor.
İşte en riskli yerler…
KİLİMANJARO DAĞI – TANZANYA
Zirvedeki buzullar neredeyse büsbütün erimiş durumda. Su kaynakları azalıyor ve dağın iklim istikrarı değişiyor.
BÜYÜK SET RESİFİ – AVUSTRALYA
Yükselen sıcaklıklar ve okyanus asitleşmesi, mercan hayatını yok ediyor.
VENEDİK – İTALYA
Artan fırtına sıklığı ve deniz düzeyinin yükselmesi, kentin mimari dokusuna ziyan veriyor.
PASKALYA ADASI – ŞİLİ
Deniz erozyonu, Moai heykellerinin bulunduğu kıyı alanlarını yok ediyor.
CHAN CHAN – PERU
Artan sel ve nem, dünyanın en büyük kerpiç kent kalıntılarını tehdit ediyor.
ORTAK PAHALARI TEMSİL EDİYOR
2050’ye kadar kimi UNESCO alanlarının yok olması, sırf fizikî bir kayıp manasına gelmiyor.
Bu alanlar, insanlık tarihinin hafızasını, tabiatın milyonlarca yıllık izlerini ve kültürlerin ortak bedellerini temsil ediyor.
Yorum Yap