Yetersiz D vitamini alımı, kalın bağırsak kanserini tetikleyebilir

Kalın bağırsak kanserinin dünyada 3’üncü sırada görülen bir kanser tipi olduğunu ve kansere bağlı vefatlar içerisinde 2’nci sırada geldiğini belirten VM Medical Park Pendik Hastanesi’nden Gastroenteroloji Cerrahisi Uzmanı Doç. Dr. Orhan Uzun, “Kalın bağırsak kanserinde erken evre kanserlerde 5 yıllık hayat mühleti yüzde 90’ların üzerinde iken, evre IV metastatik hastalıklarda yüzde 20’ler düzeylerine kadar düşmektedir” diyerek erken teşhisin değerine dikkat çekti.

Kalın bağırsak kanserinin oluşumu hakkında açıklamada bulunan Doç. Dr. Orhan Uzun, şu bilgileri paylaştı:

“Kalın bağırsak, ‘ileoçekal valv’ denilen ince bağırsak bitiminden sonra başlayan ve anüse kadar devam eden, yaklaşık 150 cm uzunluğunda içi boş tubuler (boru yahut kanal biçiminde) yapıda bir organdır. Kalın bağırsak kanseri çoklukla bu tubuler yapının iç yüzünü kaplayan epitel dediğimiz dokunun olağan olmayan bir biçimde çoğalması ve büyümesi sonucu ortaya çıkan hastalıklı yapılardır. Çoklukla epiteldeki bu büyüme polip denilen çıkıntılar stilinde olup, bu polipler vakit ile kanserli dokulara dönüşmektedirler.”

‘HASTALARIN YÜZDE 90’ININDA SEBEP GENETİK DEĞİL’

Kalın bağırsak kanserinin ekseriyetle 50 yaş üzerinde erkeklerde görülmekle birlikte son vakitlerde genç yaş kümesinde ve de bayanlarda görülme sıklığının gitgide artmaya başladığına dikkat çeken Doç. Dr. Orhan Uzun, “Hastaların yüzde 10 kadarında ailesel geçiş özelliği görülürken, yüzde 90 hastada rastgele bir genetik geçiş görülmeden sporadik olarak ortaya çıkmaktadır” diye konuştu.

‘RİSK FAKTÖRLERİNE DİKKAT EDİLMELİ’

Doç. Dr. Orhan Uzun, risk faktörlerini ise şöyle sıraladı:

“Yüksek ölçüde kırmızı et ve işlenmiş et eserleri tüketimi, şekerli içecekler, obezite, alkol tüketimi, sigara içimi, yetersiz D vitamin alımı inflamatuar bağırsak hastalıkları, tip 2 diyabet hastalığı öteki risk faktörleri olarak karşımıza çıkmaktadır. Kronik kabızlık, bağırsak tembelliği, hemoroidal hastalıklar, fissür üzere semptom ve hastalıklar kalın bağırsak kanser gelişimi üzerine birer risk faktörü oluşturmazlar.”

Doç. Dr. Orhan Uzun, “Son vakitlerde ortaya çıkan gayta alışkanlığında ve halinde değişiklikler, tam dışkılama boşaltım eksikliği hissetme, dışkılama ile birlikte yahut dışkılamadan bağımsız rektal kanama, açıklanamayan kansızlık ve de bağırsağın tam tıkanması durumunda ortaya çıkan gaz ve gayta yapamama, bulantı, kusma üzere şikayetlerde bu hastalıktan şüphelenmek gerekir” dedi.

‘POLİP DENİLEN ERKEN DEVİRDE TEŞHİSLE HASTALIK ÖNLENEBİLİR’

Kalın bağırsak kanserinin başka organ kanserlerinde olduğu üzere çok fazla belirti vermeden, ileri konutlarda karşımıza çıkan bir hastalık olduğunu söyleyen Doç. Dr. Orhan Uzun, “50 yaş üzeri şikayeti olmayan yahut üstte açıklanan belirtileri olan bireylerde hastalığın polip periyodunda yada erken evresinde teşhis konulması sağlanır. Böylelikle hastalığın önlenmesi yahut erken evrede tedavi edilmesi sağlanmış olunur. Rastgele bir şikayeti olmayan hastada tarama programı 50 yaş sonrası yıllık immun kimyasal fekal zımnî kan testi, 5 yılda bir fleksibl rektosigmoidoskopi ve 10 yılda bir tam kolonoskopi yapılması önerilmektedir. Ailesel kolon kanseri hikayesi olan bireylerde ise birinci kanser tanısı yaşından 10 yıl evvel tam kolonoskopi yapılması ve daha sonraki planlamaları yapmak gerekmektedir” sözlerini kullandı.

Doç. Dr. Orhan Uzun, inflamatuar bağırsak hastalığı olan bireylerde ise hastalık teşhisinden 8-10 yıl sonra tam kolonoskopi yapılması gerektiği ve hastalık durumuna nazaran sonraki kolonoskopi planlaması yapılması gerektiğini belirtti.

‘ÖNLENEBİLİR BİR HASTALIK’

Kalın bağırsak kanseri, önlenebilir bir hastalık olduğunu vurgulayan Doç. Dr. Orhan Uzun, tedavide yapılması gerekenler hakkında şunları söyledi:

“Kanserin öncüsü olan poliplerin çıkarılması durumunda kanser gelişiminin önüne geçilmiş olunur. Erken evre denilen ve yalnızca tümörün bağırsak mukozasında hudutlu olduğu durumlarda hastalığı endoskopik prosedürlerle tedavi etmek mümkündür. Lokal ileri denilen kanserin bağırsak duvarında ve etraf lenf nodlarına yayılmış olduğu durumlarda ise hastalığın yerleşim yerine nazaran evvel cerrahi tedavi sonrasında kemo-radyoterapi yahut öncesinde kemo-radyoterapi sonrasında ise cerrahi tedavi halinde tedavi teklifleri bulunmaktadır. Etraf organlara kadar girmiş yahut uzak metastaz yapmış hastalıkta kemoterapi sonrasında yapılan değerlendirmeler sonucunda cerrahi tedavi de uygulanabilmektedir. Sonuç olarak hastalığın hangi klinik evrede olduğuna bağlı olarak endoskopik metotlardan, cerrahi, kemoterapi yahut radyoterapi kadar iç içe geçmiş tedavi seçenekleri ile hastalığın tedavisini yönetmek mümkün olabilmektedir.”