FMV Galeri Işık Teşvikiye, İsmet İnönü’nün torunu, FMV Yönetim Kurulu Üyesi Eren İnönü’nün “Görünmeyen Anıtlar” isimli fotoğraf standına mesken sahipliği yapıyor. Stant, kentsel yapının farkedilmeyen yapılarına odaklanıyor.
FMV Galeri Işık Teşvikiye, İsmet İnönü’nün torunu, FMV Yönetim Kurulu Üyesi Eren İnönü’nün “Görünmeyen Anıtlar” isimli fotoğraf standını 18 Ekim’deki davetle sanatseverlerle buluşturdu. Stant açılışına ortalarında 26.Dönem Ankara Milletvekili, Avrupa Kurulu Parlamenter Meclisi Onur Üyesi ve İnönü Vakfı Lider Yardımcısı Gülsün Bilgehan, Suna ve İnan Kıraç Vakfı Kültür ve Sanat İşletmesi Genel Müdürü Özalp Birol’un da olduğu birçok isim katıldı.
Eren İnönü stantta farklı tarihlerde fotoğrafladığı, bir devrin üretim, sanayi ve kalkınma simgeleri olan lakin üretimin sıcak dumanını artık üzerinde taşımayan “bacalar”ı odağına alıyor. Kentin silüetinde olan lakin birden fazla vakit işlevsizleşen, adeta unutulan, körleştiğimiz bu yapılar “Görünmeyen Anıtlar” standı ile görünürlük kazanıyor.
KAYIP KÜLTÜREL MİRAS
İnönü, “Bacaların kendi başlarına, genelde dimdik ve tarihe meydan okurcasına duruşlarını gözlemledim. Birden fazla kişinin dikkatini çekmeyen bacalar benim için değişimi, gelişmeyi, mimari korkuları ve hatta etraf hassaslığını sembolize ediyor” diyor ve soruyor: “Aynı anıtlar üzere bacaların neyi temsil ettiklerini ve bugün yıkılmadıklarına nazaran sanki bir sanat objesi olarak mı algılandığını, yarın ise gözden düşüp yıkılmayacağını kim bilebilir?”
Sorunun karşılığını ararken her gün önünden geçip gidilen birkaç yapıyı anımsadım: Mecidiyeköy Likör Fabrikası, Paşabahçe Şişe ve Cam Fabrikası, Paşabahçe Rakı ve İspirto Fabrikası… Cumhuriyet devrinin kalkınma atılımlarından olan bu fabrikalardan geriye bacaları kaldı. Hatta bazılarının bacaları bile yakın tarihte yok oldu. Bu yapılar sırf yitirilen sanayi merkezlerini değil; kayıp kültürel mirası da simgeliyor. Birden fazla özelleştirmeden nasibini alan kuruluşlara bir vakitler mesken sahipliği yapan bu yapılar, erken Cumhuriyet devrinde çağdaş mimarinin de birer örneğini oluşturuyordu. Eren İnönü, tıpkı bu yapılar üzere geride bir simge üzere kalan Ovaakça Doğalgaz Çevrim Santrali, Topkapı Sanayi, Dolmabahçe Sarayı, Haliç Silahtarağa bacalarını ölümsüzleştirerek, “göz önündeki unutulanı” bir defa daha anımsatıyor.
Sanatçı ve mimar Buşra Tunç’un konsept, tasarım ve görüntü yerleştirmelerini üstlendiği stant, sadece fotoğraflardan oluşmuyor. Tunç’un perdelerle yaratılan katmanlı dokunun çabucak önüne, yerin merkezine yerleştirdiği kabuğu andıran yapı, bacaları görsel olmaktan çıkarıp bedensel bir tecrübeye dönüştürüyor. Yerin pencerelerine yerleştirilen ekranlar ise hareketli imgelerle sergiyi yerin dışına genişleterek kamusal alanla birleştiriyor.
Sergi seyahatini Gaudi’nin bacalarından başlatan İnönü, anıtsallığın tarihle olduğu kadar materyal, teknik ve form ile yakından ilgisini de ortaya koyuyor. Standın geneline yayılan ritim, bir yandan anıt fikrinin mevcut toplumsal bağlama nazaran belirlenen değişkenliğini yansıtırken, başka yandan Eren İnönü’nün toplumsal fonksiyonundan ayırmadan estetikleştirdiği bu yapının çok katmanlı mana dünyasının dolaysızca duyumsanmasına imkan tanıyor.
Görünmeyen Anıtlar, 1 Kasım’a kadar Galeri Işık Teşvikiye’de ziyaret edilebilir.
Yorum Yap