MEB Yönetici Görevlendirme Sistemi, yenilikçi adımlarla geleceği şekillendiriyor! Eğitimde devrim niteliğindeki değişiklikleri keşfedin.
Yönetmelik taslağı, eğitim sektöründe önemli bir değişimi ifade ediyor. Eğitimde kaliteyi arttırmayı hedefleyen bu yönetmelik, mevcut yöneticilerin yanı sıra yeni yöneticilerin de eğitim süreçlerine aktif katılımını öngörüyor. Bu bağlamda, özellikle yöneticilerin yetiştirilmesi ve yetkinliklerinin artırılması, hem eğitim kurumlarının verimliliğini artıracak hem de öğrencilere sunulan eğitim kalitesini yükseltecektir. Yönetmelikte belirtilen hususlar, uygulamanın gerekliliği ve etkinliği üzerine çeşitli tartışmalara açık bir yapıya sahip.
Yönetici Yetiştirme Programı, eğitim sisteminin temel taşlarından biri olarak karşımıza çıkıyor. Eğitimin niteliği, nitelikli yöneticiler ile doğrudan ilişkilidir. Bu program kapsamında, tüm yöneticilerin belirli bir eğitime tabi tutulması, sistemin sürdürülebilirliği açısından son derece önemlidir. Ancak, bazı noktaların daha fazla açıklığa kavuşturulması gerekmektedir. Örneğin, sertifika programlarının süresi ve geçerlilik durumu gibi konular, tartışmalara neden olmaktadır.
Yönetmelikte yer alan maddelerden biri, mevcut yöneticilerin 4-8 yılını dolduranların sertifika programına alınacak olmasıdır. Ancak bu durum, mevcut yöneticilerin eğitim süreçlerine sürekli olarak tabi tutulmasını gerektirmektedir. Yani 4 yılda bir sertifika programına katılma mecburiyeti, bazı yöneticiler için zorlayıcı olabilir. Ayrıca, eğitim yönetimi alanında yüksek lisans veya doktora sahibi olanların, bu programda pozitif bir ayrımcılık görmemeleri, eğitim kalitesini artırma hedeflerine aykırı bir durum yaratabilir. Eğitimde yetkinlik ve bilgi birikiminin göz önünde bulundurulması, uygulamanın etkinliğini artıracaktır.
Bir diğer önemli konu, ilk defa yöneticilik yapacak olanların sertifika programına alınma kriterleridir. Yazılı sınav uygulaması, katılımcıların yetkinliklerini ölçmek için faydalı olabilse de, sadece puan üstünlüğüne dayanarak atama yapılması sorunlu bir yaklaşım olarak değerlendirilmektedir. Bu yöntem, nitelikli yöneticilerin seçilmesi sürecinde eksiklikler yaratabilir. Yönetim sınavının etkisinin atama sürecine dâhil edilmemesi, sadece akademik başarıya dayanan bir sistem oluşturulmasına yol açabilir. Daha farklı değerlendirme kriterleri geliştirilmesi, yöneticilik adaylarının çeşitli yetkinliklerinin göz önünde bulundurulmasını sağlayabilir.
Ayrıca, yöneticilikten ayrılanların nuevos görev yerlerinin belirlenmesi meselesi üzerinde de durulmalıdır. Mevcut düzenlemelere göre, yöneticilikten ayrılan kişiler daha önce görev yaptıkları okullara atanmakta, eğer orada boş kadro yoksa diğer ilçelerdeki kadrolara yönlendirilmektedir. Bu uygulama, geçmişteki suiistimaller göz önünde bulundurularak geliştirilmiş olsa da, eğitim sürecinin kesintiye uğramaması adına belirli zaman dilimlerinde geçerli olmalıdır. Eğitim öğretim döneminin göz önünde bulundurulması, yöneticilikten ayrılma tarihinin sınırlanması ve buna uygun bir atama sürecinin belirlenmesi gerekir.
Sonuç olarak, yöneticilerin yeniden atamaları ve eğitim süreçleri, eğitim sisteminin sağlıklı bir şekilde işlemesi bakımından kritik öneme sahiptir. 1998 yılında çıkarılan yönetmelik, o dönemde daha sağlıklı bir yaklaşımı temsil ediyordu. Yönetmelik taslağı genel anlamda olumlu bir gelişmeyi işaret etse de, uygulanabilirliğinin artırılması için belli başlı noktaların netleştirilmesi gerekmektedir. MEB’in bu konudaki ivedi çalışmaları, eğitimde kaliteyi artırma çabalarının somut bir örneği olacaktır.
Maksut BALMUK
Öğretmen, Yazar
Yorum Yap