Yorgos Lanthimos’un Emma Stone ile beşinci iş birliği olan “Bugonia” bir tekrar çevrim. Lanthimos, sadık kaldığı alanlar olsa da Güney Kore üretimini kendi bakış açısına nazaran değiştirmiş.
Müjde Işıl- “V for Vendetta”da Natalie Portman’ın saçlarını kazıtmasından beri benzeri merak hissini tekrar yükseltti Emma Stone “Bugonia” ile. Bu cins heyecanları katmerlemekte Yorgos Lantimos’un üzerine yok doğrusu. Daima özgün stiliyle bildiğimiz Lanthimos bu defa bizi fazladan şaşırttı zira bir Güney Kore üretiminin yine çevrimine imza attı “Bugonia”da.
Söz konusu sinema, 2003 tarihli “Save the Green Planet!” Dünyayı uzaylıların yok edeceğine kafayı takmış bir arı üreticisinin, ip cambazı sevgilisi ile birlikte bir kimya şirketinin yöneticisini kaçırmasını anlatıyor. “Bugonia”yı izlemeden evvel “Save the Green Planet!”i izlemekte fayda var. Lanthimos’un bu öyküyü neden sevdiğini ve kendi bakış açısına nasıl uyarladığını görmek için… Will Tracy’nin senaryosunu yazdığı tekrar çevrimde özgününe nazaran oldukça değişiklik var. Öncelikle kaçırılan yönetici erkek değil, bayan. Özgün sinemadaki erkek şiddetinin önü kesilmiş böylelikle. Bayan karakterin diyalogları ve karşı tarafı ikna gayretleri öne çıkmış. Tam da Lanthimos sinemalarındaki bayan karakterler gibi…
Orijinal sinemadaki sevgili çiftin yerini bu sefer iki kuzen almış. Yerleri değişen her iki karakterin de ortak özelliği ‘alık’ oluşları ve yönlendirilebilmeleri. Lanthimos, akıbetleri benzeri olsa da kendi sinemasında daha ‘sert’ bir yol çizmiş karakterine. Özgün sinemayla tekrar çevrim ortasındaki en değerli değişimlerden biri de polisiyenin neredeyse yok olması. Güney Kore imalinde çift koldan ilerleyen polisiye örgü, “Bugonia”da yok. Bunun yerine polis karakterinin, başkahramanımız Teddy’nin geçmişinde bıraktığı acı iz var.
İnsanlığın gidişatı
Güney Kore sinemasında başkarakterin delirmesi, çocukluğundan beri maruz kaldığı toplumsal şiddete bağlanıyor. “Bugonia”da ise bu türlü bir politik geçmişe yer verilmemiş. Aşikâr ki Lanthimos, Teddy kadar kaçırılan Michelle karakterinin duygusal gayretine de alan açmak istemiş. Hasebiyle şiddet savaşı yerine zihin çabasına evrilmiş öykü de. Bu yüzden özgün sinemanın absürtlüğü törpülenirken Lanthimos’un gerçeküstücülüğü ve bireyciliği öne çıkıyor. Onun bu öyküyü neden sevdiği ise en çok finalde kendisini muhakkak ediyor. Lanthimos evvelki sinemalarına nazaran daha düz görünse de tekrar kendi dünyasını ve insanlığın gidişatı üzerine kasvetli bakışını sunuyor “Bugonia”da. Sinemanın finali özgününden daha etkileyici bu nedenle. Lanthimos verimli bir iş birliği oluşturduğu Emma Stone ile beşinci sefer çalışıyor “Bugolia”da. Stone, her sinemada kendine bu kadar farklı rol biçen bir sinemacı ile çalıştığı için imrenilecek bir pozisyonda. Ancak “Bugonia”da Jesse Plemons, Stone’dan ziyadesiyle rol çalıyor, sinemanın yıldızına dönüşüyor.
Küçük bir mola
Son üç yılda üst üste üç sinema çeken ve ödül dönemlerinde daima ismi geçen Yorgos Lanthimos, “Bugonia”nın akabinde sinemaya orta veriyor. Lanthimos “Artık bu tempoda devam edemem. Bu kesin. Küçük bir mola vermem gerekiyor. Daha evvel de ‘Poor Things’ ve ‘Kinds of Kindness’ sonrasında bunu söylemiştim fakat bu kere ciddiyim. Sahiden kısa bir orta vereceğim” dedi.
Yorum Yap