Anayasa Mahkemesi (AYM), 1989 yılında evlenip Almanya’ya giden ve 3 çocuk sahibi olan çiftin Türkiye’deki boşanma davasında mahallî mahkemenin verdiği kararı bozdu. Mahkeme, evlilik dokümanındaki imzanın düzmece olduğu tespitiyle “evliliğin yok hükmünde” olduğuna karar vermişti. AYM ise, tarafların 24 yıl evli kalması, 3 çocuk sahibi olması ve bu evlilikten doğan haklardan faydalanmasına karşın mahallî mahkemenin düğün davetiyeleri ve fotoğraflar üzere kanıtları değerlendirmemesini, Anayasa’nın 20. unsurunda teminat altına alınan “aile hayatına hürmet hakkının ihlali” olarak kabul etti. Yüksek Mahkeme, ihlalin sonuçlarının ortadan kaldırılması için karar örneğinin ilgili mahkemeye gönderilmesine hükmetti.

Anayasa Mahkemesi (AYM), evlendikten sonra Almanya’ya giden ve burada 3 çocuk sahibi olan çiftin Türkiye’deki boşanma davasında, taraflardan birinin imzasının ilgili şahsa ilişkin olmadığı gerekçesiyle “evliliğin yok kararında sayılmasını” aile hayatına hürmet hakkının ihlali kabul etti.
Resmi Gazete’de yer alan karara nazaran, E.D. ile 1989’da Türkiye’de evlenen ve Almanya’da yaşayan H.D, 2013’te Almanya’da boşanma ve mal rejiminin tasfiyesi talepli dava açtı. Dava devam ederken E.D de 2013’te Türkiye’de “evliliğin yok kararında olduğunun tespiti” için dava açtı.
H.D, dava kapsamında, E.D’nin Almanya’da evli ve çocuklu olmasının getirdiği tüm vergi ve sigorta kolaylıklarından yararlandığını, boşanma davası görülürken mal paylaşımı kademesine gelindiğinde dava açtığını ve dürüstlük kurallarına uygun hareket etmediğini savundu.
Dava kapsamında şahısların yurt dışı çıkış kayıtları ile evlilik dokümanlarındaki imzalarını inceleyen mahkeme, evlilik dokümanında yer alan imzanın E.D’ye ilişkin olmadığını tespit ederek, evliliğin yok kararında olduğuna karar verdi.
Söz konusu kararın katılaşması üzerine H.D, hak ihlali teziyle AYM’ye ferdî müracaatta bulundu.
Başvuruyu inceleyen Yüksek Mahkeme, Anayasa’nın 20. hususunda teminat altına alınan aile hayatına hürmet hakkının ihlal edildiğine hükmederek, ihlalin sonuçlarının ortadan kaldırılması ismine karar örneğinin ilgili mahkemeye gönderilmesini kararlaştırdı.
Kararın gerekçesinden
AYM’nin kararında, özel hayata ve aile hayatına hürmet hakkının Anayasa’nın 20. unsurunda garanti altına alındığı, kelam konusu düzenlemenin, “resmi makamların özel hayata ve aile hayatına müdahale edememesi” ile “kişinin ferdi ve aile hayatını kendi anladığı üzere düzenleyip yaşayabilmesi”ni içerdiği vurgulandı.
Aile hayatına hürmet hakkına ait devletin müspet yükümlülükleri bulunduğu aktarılan kararda, müracaat konusu olayda mahkemenin, evlenme kütüğündeki imzanın taraflardan birisine ilişkin olmadığı tespiti nedeniyle karar verdiği fakat nikah sırasında hazır bulunan şahitler ile düğün davetiyesi ve fotoğraflara ait ise kıymetlendirme yapmadığına işaret edildi.
Tarafların evlendikten sonra Almanya’ya gittiği ve evlilikten 3 çocuklarının dünyaya geldiği, evlilikle ilgili vergi muafiyeti üzere düzenlemelerden de faydalandıkları aktarılan kararda, lokal mahkemenin bunları değerlendirmemesi nedeniyle “özen yükümlülüğünü yerine getirmediği” söz edildi.
Mahkemenin kararı nedeniyle “aile hayatına hürmet hakkının korunması” kapsamında olumlu yükümlülüklerin gereği üzere yerine getirilmediği kaydedilen kararda, “Anayasa’nın 20. hususunda teminat altına alınan aile hayatına hürmet hakkının ihlal edildiğine karar verilmesi gerekir.” değerlendirmesi yapıldı.






















Yorum Yap