Yeni araştırmalar, ikinci bir lisanda düşünmenin insanın duygusal yansılarını azalttığını ortaya koyuyor. Lisan değiştikçe yalnız sözler değil, hislerin tonu da değişiyor.
Küreselleşen dünyada birden fazla dil konuşmak artık ayrıcalık değil, gereklilik. Lakin bilim insanlarının son yıllarda dikkat çektiği çarpıcı bir olgu var: Yabancı lisanda konuşmak, duygusal reaksiyonları zayıflatıyor. Yani, bir insan anadilinde ağlarken yabancı lisanda susabiliyor.
BİLİMSEL ART PLAN: BEYİN HİSTEN MANTIĞA GEÇİYOR
Psikodilbilim alanında yapılan araştırmalar, yabancı bir lisanda düşünmenin duygusal yoğunluğu azalttığını gösteriyor. Chicago Üniversitesi’nde yürütülen bir çalışmaya nazaran, iştirakçiler yabancı lisanla karar verirken daha rasyonel, daha az sezgisel davranıyor. Zira yabancı bir lisan, beyni “otomatik duygusal tepkiler”den uzaklaştırıp bilişsel denetimi artırıyor.
Bir öbür deyişle, yabancı lisanda konuşmak insanı hislerin değil, mantığın hâkim olduğu bir alana taşıyor.
DİL, HİS HAFIZASIYLA BAĞLANTILI
Anadil, insanın çocukluktan itibaren tüm duygusal tecrübelerini kodladığı bir sistemdir. Sevgi sözcükleri, hengameler, hasretler daima o lisanda yaşanır. Bu yüzden, birini “seviyorum” demek ile “I love you” demek tıpkı duygusal tartısı taşımaz.
Uzmanlar, yabancı lisanın duygusal yükünün az olmasını “dil-duygu hafızası kopukluğu” olarak açıklıyor.
KÜRESEL BAĞLANTI, DUYGUSAL MESAFE
Yabancı lisanla yaşamak, yurt dışında okumak, çalışmak ya da evlenmek, kişinin duygusal tabirini dönüştürüyor. Kimi göçmenler, yıllar sonra bile anadillerinde ağlayabildiklerini ancak yabancı lisanda sinirlenemediklerini anlatıyor.
Bu durum sadece ferdi değil, toplumsal sonuçlar da doğuruyor. Kültürel kimlik ve duygusal bağlar, ikinci bir lisanın gölgesinde farklı bir biçim alıyor.
Kısacası, küreselleşen dünyada beşerler daha çok bağlantı kurarken, hisler giderek evrenselleşiyor lakin yüzeyselleşiyor.
Yorum Yap